کتاب «از درون سیاهچاله شماره چهار بوی جنگل می آید خانم» نقد شد
تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۴۳۶۳۸۰
جلسه نقد کتاب داستان «از درون سیاهچاله شماره چهار بوی جنگل می آید خانم» نوشته طاهره براتی نیا از سوی گروه داستان جمعه برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، جلسه نقد کتاب «از درون سیاهچاله شماره چهارم بوی جنگل می آید خانم»در سرای ناشران برگزار شد.
در این جلسه، «طاهره بیاتی نیا» نویسنده کتاب و «زهره عارفی» و «مصطفی پورنجاتی» به عنوان منتقد و همچنین جمعی از نویسندگان حضور داشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
عارفی به عنوان اولین منتقد از حضور پررنگ بانوان نویسنده در دهه اخیر در قم ابراز خرسندی کرد و گفت: مایه مباهات است که امروز میزبان نویسنده ای هستیم که هم در زمینه نویسندگی و هم در زمینه فیلمنامه و سینما آثاری را در رزومه خود دارند.
دبیر گروه داستان جمعه در ادامه جلسه نقد ضمن بیان کوتاهی از داستان اصلی این کتاب افزود: چاپ دیجیتال و نوع کیفیت کتاب و عکس روی جلد این کتاب می توانست بهتر باشد. همچنین تصویر سازی نویسنده در داستان به فیلمنامه نزدیک است و به خوبی می توان با آن ارتباط برقرار کرد.
وی استفاده از نشانه ها را از ویژگی های این کتاب برشمرد و تصریح کرد: در تمام کتاب نشانه ها و نماد سازی به شدت دیده می شود که گاهی نمادها اسطوره ای و گاهی از نمادهای امروزی هستند. یکی از ضعف های ساختاری کتاب اینست که خرده روایتها به بدنه محور اصلی داستان گره نمی خورد.
مصطفی پورنجاتی نیز به عنوان یکی دیگر از منتقدان با اشاره به ادبیات داستانی کتب رایج در بازار گفت: گاهی در فضای ادبی اثری را مطالعه می کنیم که این فضا کمتر به چشم خورده است و و قالب آن در چارچوب امروز نمی گنجد.
این استاد نویسندگی خلاق ضمن بیان شخصیت کاراکتر های داستانی این کتاب اظهار داشت: در انتهای داستان منتظر اتفاقات مرتبط و وصل آنها به هم هستیم که البته در روند شکل پذیری داستان به چشم نمی خورد و فرم داستان می توانست بهتر از این باشد.
وی با مقایسه زاویه دید ناتور دشت و شخصیت اصلی کتاب ادامه داد: به نظر می رسد زاویه دید سوم شخص برای این نوع داستان نویسی بهتر پاسخ می دهد.
«طاهره براتی نیا» در پاسخ به سوال منتقدان جلسه ابراز کرد: نوشته این کتاب در یک هفته و پایان بندی آن در سه هفته به پایان رسید که با توجه به حس و حال اتفاقات یک ماهه آن زمان نوشنه بودم و تغییری در حالات و ساختار آن ندادم.
نویسنده کتاب ضمن پاسخ به سوال، درباره برش های تاریخی و داستانی آن گفت: این اتفاق در تمام داستانهای من دیده می شود و احتمالا این ماجرا به پیشینه من و نگاه فیلم نامه ای من در آثار برمی گردد.
وی در پایان جلسه اظهار داشت: خوشحالم که این گونه جلسات می تواند به بهبود فهم جامعه ادبی و کمک شایان توجه به نویسندگان باشد.
گفتنی است گروه داستان جمعه با حمایت جمعی از نویسندگان استان قم و با رویکرد بالا بردن کیفیت فهم ادبی جامعه ادبی استان، جلسات نقد و بررسی را به صورت ماهیانه برگزار می کند.
این گروه علاوه بر جلسات نقد رمان و مجموعه داستان نقد کارهای نویسندگان کودک و نوجوان را در کارنامه خود دارد و کلاسهای آموزش داستان نویسی را به صورت خلاق در محل دفتر انجمن برگزار می کند.
منبع: شبستان
کلیدواژه: اربعین حسینی مسجد زائران اربعین حسینی اربعین پیاده روی اربعین کانون های مساجد اربعین ۹۸ مرز مهران موکب اربعین شیراز گروه داستان جمعه نقد کتاب
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۴۳۶۳۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بحران ادبیات داریم
مریم حسینیان با تأکید بر اینکه بحران ادبیات داریم، میگوید: مسئله نقد ادبی، کارگاههای ادبی و خاموششدن چراغ جایزههای معتبر را از دلایلی میدانم که در فضای ادبی ما بحران، ایجاد کرده و این تقصیر مخاطب نیست.
این نویسنده در گفتوگو با ایسنا درباره مسئله مخاطب اظهار کرد: در واقع بحران ادبی است که سبب ریزش مخاطب میشود یا باعث میشود مخاطب سخت سراغ خواندن کارهای جدید برود؛ نباید همیشه توپ را در زمین مخاطب بیندازیم. به نظرم مخاطب خیلی باهوش است.
او با اشاره به تغییرات سیستم اطلاعرسانی و معرفی کتاب، گفت: زمانی رسانههای معتبری چون مجلات ادبی و مطبوعات و خبرگزاریها که منابع محدود و مشخصی بودند به مخاطب برای انتخاب کتاب کمک میکردند و تکلیف مخاطب روشن بود؛ اما حالا هر کسی میتواند یک رسانه برای پیشنهاد کتاب باشد که این موضوع به سردرگمی مخاطب منجر میشود. همچنین با رشد ناشران خصوصی تعداد عنوانهای کتاب افزایش پیدا کرده است و ما با دریایی از انواع کتابها با ژانرهای مختلف مواجه هستیم و نمیدانیم کدام را انتخاب کنیم.
حسینیان خاطرنشان کرد: در یک دهه گذشته کثرت کارگاههای آموزشی به ادبیات آسیبزده است؛ در واقع این موضوع باعث شده نویسندگان جدید با رزومه پروپیمان نداشته باشیم. از هر کارگاهی که در تهران یا شهرستان برگزار میشود، دو یا سه نفر کتاب منتشر میکنند، در واقع بحران ادبی دقیقاً اینجاست.
او ادامه داد: زمانی که برای انتشار کتاب سختگیری خاصی وجود نداشته باشد و فردی که دوسه سال است شروع به نوشتن کرده با فیلتر کارگاهی که از آن بیرونآمده رمان یا مجموعه داستانی مینویسد و ناشران نیز کارشناسی سختگیرانهای در ادبیات داستانی نداشته باشند، این موضوعها باعث میشود کتاب درجه یک مخصوصاً در ادبیات داستانی نداشته باشیم. در این سالها عنوانهای گردنکلفت نداشتیم.
این داستاننویس یادآور شد: در این سالها بحث معرفی کتاب پررنگ بوده؛ اما بحث نقد ادبی کمرنگ شده است. مخصوصاً بعد از دوره کرونا و رشد فضای مجازی، هر کسی در صفحه خود کتابی را مطابق سلیقه شخصیاش معرفی میکند و معیارهایی که قبلاً برای معرفی کتاب وجود داشت، دیگر وجود ندارد. همچنین خاموششدن چراغ جایزههای ادبی معتبر نیز در بحران ادبیات مؤثر بوده است؛ بههرحال کتابها از چند مسیر داوری عبور میکردند که همه اینها فروکش کرده است.
او با بیان اینکه باتوجهبه قیمت بالا کتاب، کتاب کالای تجملی محسوب میشود، گفت: قبلاً مخاطب سه عنوان کتاب که اسمش را شنیده بود میخرید و شاید از دوتایش خوشش میآمد؛ اما حالا فیلتر مخاطب باتوجهبه قیمت بالای کتاب، مقداری دقیقتر شده و میخواهد کتابی را بخرد که مطمئن باشد کتاب خوبی است. در سالهای اخیر منابع کمک به مخاطب برای انتخاب کتاب، کمتر شده است و به همین دلیل ریزش مخاطب را داشتیم.
حسینیان خاطرنشان کرد: در طول چند سال گذشته عنوانهای متعدد در ادبیات داستانی دارد منتشر میشود اما کتابها کمفروغ هستند. البته این موضوع به نسلهای مختلف داستاننویسی نیز بر میگردد و قرار نیست یک جمعیت چند هزارنفره همه نویسنده باشند، از میان آنها شاید ۱۰ نویسنده ماندگار باقی بماند. الان ما با این مسئله مواجه هستیم که به نظرم بحران قابل تأملی است و نامش را بحران ادبیات میگذارم و همین باعث میشود احساس کنیم بحران مخاطب داریم.
او درباره اینکه گاه اینطور برداشت میشود که نویسنده برای مخاطبان خاصی مینویسد و به مخاطب وسیع فکر نمیکند، جایگاه مخاطب نیز اظهار کرد: همانطور که ادبیات سطحبندی شده است، مخاطب نیز سطحبندی میشود. هر کتابی برای هر مخاطبی نوشته نمیشود. ما سبکهای مختلف نوشتن داریم؛ مخاطبی که کتاب رئالیستی دوست دارد، کتاب رئالیسم جادویی و فانتزی دوست ندارد؛ زیرا مخاطب این اثر نیست. این موضوع نه به معنای پایینبودن سطح مخاطب است نه ضعیفبودن اثر.
نویسنده «بهار برایم کاموا بیاور» و «ما اینجا داریم میمیریم» ادامه داد: گاه منِ مخاطب از ناداستان اطلاعی ندارم و زمانی که یک ناداستان میخوانم شاید درک درستی از آن نداشته باشم و بگویم کتاب بدی بود. یا ممکن است مخاطبِ ادبیات عامهپسند بودم و بعد کتابی از یک نویسنده صاحبنام بخوانم و ناگهان با جهانی مواجه شوم که تابهحال با آن مواجه نبودم. برخی از نویسندهها سبک خاصی دارند و نمیشود گفت نویسنده به مخاطب توجه ندارد. شخصاً این را قبول ندارم و به نظرم در هر ژانر از نویسنده اثر قابل تأملی خلق کند، اثر حتماً خوانده میشود.
این داستاننویس خاطرنشان کرد: بهشدت معتقدم اثر خوب هنوز هم سینهبهسینه و از طریق خود مخاطب کشف میشود. اگر کار قابلتأمل باشد، فرق نمیکند از یک کارگاه ادبی بیرون بیاید یا اتاق شخصی یک نویسنده حرفهای، خوانده میشود. گاه در کارگاهها اثر شگفتانگیزی نوشته میشود که نشان میدهد نویسنده خوبی است؛ اما نویسنده حرفهای هم داریم که کتاب چهارم و پنجمشان کمرمق و اثر ضعیفی است. اگر اثر ضعیف باشد مخاطب درک میکند. هر ژانر مخاطب خود را دارد و اگر خوب باشد، حتماً دیده میشود.
مریم حسینیان ارتباط خود با مخاطب را عالی میداند و با بیان اینکه صفحات مجازیاش کاملاً خصوصی است، گفت: در دوران کرونا دو کتاب «بانو گوزن» و «نئوهاوکینگها» منتشر کردم، دو کتاب با دو سبک متفاوت؛ خب دو سال است درگیر بیماری بودم و «نئوهاوکینگها» هم روایت این بیماریام است و در این دو سال نمیتوانستم در جلسهای حضور فیزیکی داشته باشم و همه ارتباطهایم مجازی بود و ارتباط خوبی با مخاطبان خود گرفتم. من برای همه مخاطبانم احترام قائلم و جز نویسندههایی هستم که پاسخ تمامی پیامها را میدهم. واکنش مخاطبانم برایم مهم است. برایم مهم است که مخاطبانم درباره کتابهایم چه نظری دارند و از جمعبندی نظرها استفاده کردهام.
انتهای پیام